هر روز نرم افزار و سخت افزار جدیدی بر روی خود نصب می کنی،

روزی آهنگ صدایت را تغییر می دهی

روزی دیگر مدل لباست را تغییر می دهی.

 چشمانت سالهاست به دروازه های غرب دوخته شده است

که امسال را چه برایت دوخته اند.

سال ها می گفتی که از تقلید بدم میاید

اما نگاهی به خود و تقلیدی که در آن گرفتار شده ای بکن.

تقلیدی که نهایتش _{اسارتــــ}  است،

ای کاش باور می کردی

اشرف مخلوقاتی،

باور می کردی که آنچه آنان برای نصب بر روی

وجودت انتخاب کرده اند شایسته تو نیست،

باور می کردی آنچه

آنان برایت دوخته اند ویروسی در آن نیز گنجانده اند،

ویروسی همچون

بـــی حــیـــایی،

بــــی حـــــجــــابـــی

و بــــی عـــــفـــــتــــــــــی. . . 

ما را دنبال کنید