ما با فیلم، سی دی، کتاب،گفتار، رفتاری را که دوست داشته باشیم به فرزندمان آموزش می دهیم
مثلا:
نقاشی کردن، با کتاب و یا سی دی را در دسترس کودکان قرارمیدهیم و آنان هم تا حدودی یاد می گیرند و بقیه را با کلاس رفتن تکمیل می کنند، پس فرزند سه یا چهارساله ما قدرت درک مطالب را دارد، قدرت آموزش دیدن را دارد، آیا فکر نمی کنید که عروسکی که برای تشویق او هم خریده اید و یا برنامه کودکی که برای اوقات فراقتش تهیه کرده اید نیز می تواند آموزشی برای او باشد و زمینه ساز شخصیت آنان برای ورود به کلاسی همچون جامعه باشد؟
بی حجابی بعضی از فرزندانمان، آموزشی است که خود به آنان می دهیم. امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند: کودکان دلشان مثل زمین خالی است هر چه در آن بکاری رشد می کند.(1)
وقتی او با عروسکی مثل باربی با پوششی نیمه عریان، برخورد می کند این خود تا حدودی آموزش است، وقتی دفتری با نقش و نگار زنان برهنه، کیفی با تصویر چهره ای پر از آرایش، و...برای فرزندانمان تهیه می کنیم پس در جامعه نباید به دنبال نتیجه ای بهتر از باربی بگردیم.
=========================================
(1)نهج البلاغة – نامه31 (( إِنَّمَا قَلْبُ الْحَدَثِ کَالْأَرْضِ الْخَالِیَةِ مَا أُلْقِیَ فِیهَا مِنْ شَیْءٍ قَبِلَتْهُ فَبَادَرْتُکَ بِالْأَدَبِ قَبْلَ أَنْ یَقْسُوَ قَلْبُکَ وَ یَشْتَغِلَ لُبُّکَ))
به خدا نزدیکتری اگه، چند وقت یه بار بدون هیچ دلیل خاصی به خانمت بگی: عزیم دوسِت دارم.
رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: این گفتار مرد به همسرش که «من تو را دوست دارم»، هرگز از قلب زن بیرون نمی‌رود.
[وسائل الشیعه، ج14، ص10]
وقتی، اون خانوم به اصطلاح امروزی عکس منو با لباس غواصی دید. گفت حاجی عکس خودته؟
چقدر ساپورت بهت می اومده .
مگه اون موقع ها ساپورت هم بهتون می دادن؟
و شروع کرد خندیدن، مسخره کردن،بعدشم دو سه تا جوون که دور وبرش بودن هم به خنده افتادن.
اون موقع متوجه منظورش نشدم
تا اینکه بعدها
فهمیدم ساپورت یعنی چی...
جذابیت برایم مهم بود. برای همین احساس می کردم با ساپورت هر روز جذاب تر و خوشتیپ تر از قبل دیده می شوم. این را از نگاه های مردم می فهمیدم. برای همین هر روز ساپورت های چسبان تر و جذاب تری به پا و هر روز نگاه افراد بیشتری را به خودم جذب می کردم.
گمانم این بود که مرتکب هیچ گناهی در دنیا نشده ام و از تمام دختران پاک تر هستم. این خیال تمام عمر با من بود تا آنکه از این دنیا بار سفر بستم و در صحرای محشر و روزقیامت نامه اعمالم را به دست چپم دادند. خدای من چه می دیدیم. گناهانی که حتی یکبار مرتکب آن نشده بودم. گناه زنا و شهوت رانی و فساد و … زبان به اعتراض گشودم که این چه عدالتی است؟ من حتی فکر یکی از این گناهان هم به افکارم خطور نکرده بود.
ساپورت یعنی …
و خداوند عالم فرمودند مگر ما در سوره نور آیه 19 خطاب به شما نگفتیم که :
إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشِیعَ الْفاحِشَهُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ.
کسانى که دوست دارند زشتی ها در میان مردم با ایمان شیوع یابد عذاب دردناکى براى آنها در دنیا و آخرت است، و خداوند مىداند و شما نمىدانید.
به فکر فرو رفتم و به روز هایی که با تکبر و غرور ساپورت به پا می کردم تا زیبا تر شوم و نگاه های مردم را بخودم جذب می کردم افتادم. تازه فهمیده بودم ساپورت یعنی چشم های هیز شمارا خریداریم…
این داستان ممکن است برای شما اتفاق بیفتد. مراقب به گناه انداختن دیگران باشید…
