سلام بر افسران جنگ نرم فعال در حوزه فضای مجازی
از همه شما دوستان دعوت می کنم که محجبه را در راستای ترویج و اشاعه سبک زندگی و فرهنگ ناب اسلامی در حوزه عفاف و حجاب و حیا یاری نمایید.
منتظر مطالب کوتاه و پر مغز، انیمیشن ها، تصاویر، کاریکاتورها و .... شما هستیم و حتما مطالب شما را با نام و آدرس وبگاه خودتون در محجبه ثبت خواهیم نمود.
مطالب و آدرس آنها را درقسمت نظرات همین پست قرار دهید.
التماس دعا
ما را دنبال کنید
آیه مباهله
(فمن حاجک فیه من بعد ما جائک من العلم فقل تعالوا ندع ابنائنا و ابنائکم و نسائنا و نسائکم و انفسنا و انفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنه الله على الکاذبین)(آل عمران: 61).
«هرکس با تو پس از آن که آگاه شدى، به مجادله برخیزد ، بگو بیایید تا بخوانیم فرزندان خود و فرزندان شما را، زنان خود و زنان شما را، و جان هاى خود و جانهاى شما را و لعنت خدا بر گروه دروغگو بفرستیم» .
مفسران مى نویسند: پیامبر اسلام(ص) به موازات مکاتبه با سران دول جهان، و مراکز مذهبى نامه اى به اسقف نجران «ابوحارثه»نوشت و طى آن نامه ساکنان «نجران» را به آئین اسلام دعوت نمود اینک مضمون نامه آن حضرت:
«به نام خداى ابراهیم و اسحاق و یعقوب (این نامه اى است) ازمحمد پیامبر و رسول خدا به اسقف نجران خداى ابراهیم و اسحاق و یعقوب و احمد را ستایش مىکنم و شماها را از پرستش بندگان به پرستش خدا دعوت مى نمایم، شما را دعوت مىکنم که از ولایت بندگان خدا خارج شوید و در ولایت خداوند وارد آئید ، و اگر دعوت مرا نپذیرفتید (لااقل) باید به حکومت اسلامى مالیات(جزیه) بپردازید (که در برابر این مبلغ جزئى از جان و مال شما دفاع مىکند) و در غیراین صورت به شما اعلام خطر مىشود» (1) .
استشهاد به واقعه مباهله و استناد به همراهى على و همسر و دو فرزند او با رسول خدا
1 ـ در کلام امام على علیهالسلام:
به دنبال امتناع على علیه السلام از بیعت با ابوبکر، میان آن حضرت و ابوبکر بحث و گفتگویى درگرفت. ابوبکر با تمسک به حدیثى از رسولخدا درصدد توجیه کار خویش بود و در مقابل علىعلیه السلام با او احتجاج مىکرد و از او در مورد شایستگیهاى خود اعتراف مىگرفت و شبیه همین احتجاج را آن حضرت با اصحاب شورى بعد از مرگ عمر نیز داشت. هر دو حدیث به حدیث منا شده معروف است و در هر دو جا آن حضرت به واقعه مباهله و همراهى خود و همسر و دو فرزندش با رسول خدا اشاره مى کند و آنها سخن او را تأیید مى کنند.
چشمهایم که به اشک می نشینند، لبخندهایم را فرشته ها می نویسند. دعاهایم، پرنده هایی می شوند و تا آسمان هفتم پرواز می کنند.
دلم می لرزد؛ اما پاهایم را استوار بر پلکان توبه می گذارم و تا آستانه بخشش بیکران خداوند می آیم و از پله های لغزنده غرور و گناه رو می گردانم.
شبهای قدر، تمام دنیایم را سراسر در آبشارهای شفاعت می شویند تا لحظه های معصوم را بتوانم لمس کنم.
در این شبهاست که می توانم روشنتر از همه ماه های کامل، دست بر آستان الهی بسایم. اشکهایم را در این شبها نخشکان، الهی!
